Zwarte piet staat onder druk, volgens sommigen is hij een symbool van onderdrukking en niet meer van deze tijd. Ze willen hem dan ook een andere identiteit aanmeten. Je komt met deze discussie echter aan een stukje cultuur dat veel Nederlanders niet aan de multiculturele samenleving willen offeren. Nu zal ik niet beweren dat hun bezwaren er niet toe doen, het is altijd jammer als iemand ergens aanstoot aan neemt. Toch denk ik dat zwarte piet zich al lang van het racistische stereotype heeft ontworstelt. Er is geen kind dat nu nog een neger, Marokkaan of Creool voor zwarte piet aanziet. Hij is een identiteit op zich geworden. Ik denk ook niet dat we bang hoeven te zijn dat Sint met zijn pieten een slecht voorbeeld geven, ze zijn geen rolmodellen, niemand wil later tenslotte Sinterklaas worden. Gedurende een paar weken van het jaar wordt er in ons vlakke en gure landje een stukje folklore opgevoerd. Dan is piet de vrolijke noot in de donkere dagen, zelf zie ik daar geen kwaad in.

Lees ook: Sinterklaasletters en De tirannie van de geloofsovertuiging.