Vroeger op het studentenflat kwam ik erachter dat we allemaal, ondanks dat we Nederlands spraken, toch een andere taal gebruikten. Elke studie had zo zijn eigen woorden en uitdrukkingen en die waren lang niet altijd voor iedereen begrijpelijk. De laatste tijd merk ik dat er onder veel leidinggevenden ook een eigen jargon is ontstaan, een soort schimmig  vaktaaltje dat je vooral veel tijdens vergaderingen hoort. Waar het ooit is ontstaan weet ik niet, maar veel van die woorden en termen raken kant nog wal, maar dat belemmert blijkbaar geen enkele manager om ze toch dagelijks te gebruiken.

Zo wordt er tijdens een overleg verdacht vaak iets in gefietst, over een schutting gegooid, aangevlogen, doorgepakt, in zijn kracht gezet, geparkeerd, aangehaakt, geschakeld, on hold gezet of over het weekend heen getild en ook zelfs vaak ergens een klap op gegeven of een plasje over gedaan. En dan heb ik het nog niet eens over zaken als je ding doen, iets tackelen, opschalen of ergens twee punt nul achter zetten.

Misschien wordt het tijd om te stoppen met deze zakelijke pseudotaal en terug te keren naar een voor iedereen begrijpelijk ABN, nu alleen nog een manier vinden om dat ook gelijk te borgen.

Lees ook: Buigen of knikken, Mannen zijn geen mensen, Musket en muskiet, Een donkerbruin vermoeden, Het geschreven woord, De stem in mijn hoofd, Lichaam en taal, Goed Fout, Dan nou toch maar wel eens even, Polsen en De hurk.

Pequod is de naam van Kapitein Ahab’s schip waarmee hij op Moby Dick jaagt. Deze walvisjager uit Nantucket neemt in het verhaal bijna net zo’n belangrijke rol in als de illustere bemanning zelf. Herman Melville is één van mijn favoriete schrijvers en Moby Dick staat in mijn top tien beste boeken allertijden. Hoewel dit boek tijdens zijn uitgave in 1851 geen succes was, is vrijwel iedereen het er nu over eens dat het een meesterwerk is. Ik wilde al langer een mes vernoemen naar een werk van Melville en besloot om uiteindelijk toch voor Pequod te gaan in plaats van voor Queequeg, Tashtego, Daggoo of Fedallah, de vier harpoeniers op de Pequod.

Dit kistje is gemaakt van hardhouten exterieur multiplex platen. Deze zijn in stroken gezaagd en zo verlijmd dat de kopse gelaagde kanten de zijplanken van het kistje vormden. Door alle planken verstek met elkaar te verbinden lijkt het geheel nu op één dik blok multiplex. De donkere complexe lagen amber en bruin waaruit het kistje is opgebouwd, vond ik goed bij de sfeer en gelaagdheid van het verhaal passen. Het kistje heeft een binnenlaag van MDF en een uitneembaar frame van berkentriplex waarin het mes en de schede zijn geklemd. Op de contactplaatsen van dit frame met het mes zijn stroken tuigleer gelijmd. Aan de binnenkant van het deksel zit een etiket met de specificaties van het mes en mijn naam en aan de zijkant buiten van het kistje een klein etiket met de naam van het mes.

Het kistje meet 26 bij 10 bij 8 cm.

Klik hier voor meer foto’s van dit mes, zijn schede en het kistje en hier voor meer foto’s van zelfgemaakte messen.

Lees ook: Zelfgemaakt mes no. 4, Messchede voor mes 4, Een kist voor Fenrir (ZGM no. 14), Een kistje voor Tuti (ZGM no. 19), Een kistje voor Skoenbek (ZGM no. 11), Een kistje voor Corax (ZGM no. 22) en Een kistje voor  Baleen (ZGM no. 24).

Deze chimpansees zijn gefotografeerd bij safaripark De Beekse Bergen.

Lees ook: Bonobofamilie (Pan paniscus), Flossende orang-oetan (Pongyo pygmaeus) en Jonge chimpansees en hun plukje wit haar.

Zelfgemaakt mes nummer 14 is één van mijn favoriete messen. Het is een dubbelzinnig mes, tegelijkertijd eenvoudig en complex, subtiel en grof. Het handvat is ergonomisch gevormd uit meerdere holle en bolle krommingen, terwijl het lemmet vrij recht blijft en slechts een paar zachte buigende lijnen heeft. De complexe lijnen van het parelhout verlenen het handvat een bepaalde luxe, terwijl het relatief eenvoudige lemmet sterk genoeg is om mee te wrikken of om hout mee te hakken.

Het kistje voor dit mes moest eenzelfde dualiteit krijgen, grof en eenvoudig en tegelijkertijd toch elegant en luxueus. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om het uit OSB-plaat te maken, een eenvoudig en goedkoop constructiemateriaal dat veel in de bouw wordt gebruikt. Dit plaatmateriaal bestaat uit aan elkaar verlijmde houtschilvers (Oriented Strand Board). Het is goedkoop om te produceren maar toch erg sterk. Aan de bovenste laag van een OSB-plaat kun je goed zien hoe het is gemaakt, verschillende kleuren en vormen houtschilvers liggen daar als een mat kriskras over elkaar.

Door de planken waaruit het kistje is gemaakt aan de randen 45 graden af te kanten en dan naadloos tegen elkaar te verlijmen, loopt het patroon van de houtschilvers mooi over de randen door en zie je aan de buitenkant nergens de grove kopse kanten van de oorspronkelijke plaat. Als je even vergeet dat dit kistje van goedkoop constructiemateriaal is gemaakt en er objectief naar kijkt, zal je merken dat het eigenlijk heel mooi is. De complexe structuur en het mooie kleurenpatroon van de houtschilvers geven het een onverwachte elegantie en luxe.

Het kiste heeft een binnenlaag van blank berkentriplex en is afgewerkt met Deense olie. Binnenin zit een uitneembaar houten frame waarin de schede en het mes zitten ingeklemd. Op de contactvlakken van dit frame en het mes zijn stroken tuigleer bevestigd. Aan de  binnenkant van het deksel zit een etiket met de specificaties van het mes en mijn naam en aan de kopse buitenkant van het kistje een klein etiket met de naam van het mes.

Het kistje is 12 cm hoog, 14 cm breed en 37 cm lang

Het mes is vernoemd naar Fenrir, een zoon van Loki, de twistgod uit de Noorse mythologie. Fenrir leek een klein hondje toen hij door de goden naar Asgaard werd gebracht maar groeide daar al snel uit tot een enorme wolf. Van Loki had hij zijn kracht en sluwheid geërfd en hij durfde uiteindelijk zelfs Odin en de goden te bedreigen.

Klik hier voor het bericht over ZGM no. 14, hier voor het bericht over de schede en hier voor meer foto’s van dit mes.

Ik heb dit mes met papagaaienkop Tuti genoemd; Tuti betekent papagaai in het Perzisch. In de Perzische mythologie  fungeren papagaaien, vanwege het feit dat zij kunnen praten, vaak als boodschappers van de goden. In Perzië stond de papagaai mede symbool voor bescherming tegen het gevaar en het vermogen om je ervoor te verstoppen.

Dit sierlijke kistje is gemaakt van smalle stroken multiplex. Deze stroken zijn gekanteld naast elkaar verlijmd zodat de kopse kanten naar boven liggen en de lagen waaruit het multiplex is opgebouwd zichtbaar worden. De op deze manier gemaakte plankjes zijn aan de zijkanten 45 graden afgekant en daarna zo als een kistje tegen elkaar verlijmd dat de lijnen van de voor- en zijkanten netjes in elkaar doorlopen. Het kistje heeft een binnenwerk van dun berkentriplex waar het deksel overheen sluit. Als het deksel is gesloten, verdwijnt de naad in de lijnen van het hout en is dan nagenoeg onzichtbaar. In het kistje zit een los rekje van berkentriplex waarin zowel het mes en de schede passen. Op de contactplaatsen van het mes met het triplex zijn dunne stroken tuigleer bevestigd. Aan de binnenkant van het deksel zit een etiket met daarop de specificaties van het mes en mijn naam en buiten aan de zijkant zit een klein etiket met de naam van het mes.

Het kistje is 8 cm hoog, 11 cm breed, 38 cm lang en is met Deense olie afgewerkt.

Klik hier voor het bericht over het mes, hier voor het bericht over de schede en hier voor meer foto’s van dit mes.