In de meeste vlindergidsen zal je deze mot niet vinden, hij is pas sinds 2007 in Nederland bekend, toch zal menige tuinder hem herkennen. Deze buxusmot stamt oorspronkelijk uit het Verre Oosten, waar hij normaal gesproken voldoende natuurlijke vijanden heeft. Sinds hij met geïmporteerde buxusplanten zoals de buxus sempervirens vanuit China naar Europa is meegelift, wist hij zich in korte tijd te verspreiden en groeide hij al snel uit tot een echte plaag. Europa heeft weinig natuurlijke vijanden die deze onsmakelijke rupsen, die zich met het giftige buxusblad voeden, in toom kunnen houden.

De jonge rups is geelgroen met een zwarte kop en groeit uit tot een 4 cm lange groene rups met brede zwarte en smalle witte lengte banden en grote stippen op zijn rug. Deze rupsen zijn in staat om binnen korte tijd een buxusstruik kaal te vreten, vandaar dat veel tuinders hem met afschuw zullen bezien. In warme leefomgevingen kunnen ze vier of vijf generaties per seizoen voortbrengen.

De volwassen vlinder is 4 a 4,5 cm breed, heeft witte iriserende vleugels en bruine vlekken langs de vleugelranden. Het lijf is net als de vleugels wit en heeft een bruine- kop en achterlijfspunt. Er bestaan twee verschillende vormen, de witte en een geheel lichtbruine. De vlinders hebben een stevige stabiele vlucht en je kunt ze tussen mei en september ook overdag zien vliegen.

Lees ook: Koolmot (Plutella xylostella) en Middellandse Zeevlieg (Ceratitis capitata).