Ik heb al zeker duizenden films gezien. Goede en slechte. Aan de slechte beleef ik vaak meer plezier dan aan de goede. En soms blijven ze je ook beter bij. Zoals “Attack of the Killer Tomatoes”. De scene waarin een vrouw in een parkeergarage wordt achtervolgt door een enorme tomaat (op wieltjes) zal ik nooit vergeten. Soms is er maar weinig voor nodig om aan zo’n film terug te denken.

We hebben een tomatenplantje thuis, het groeit niet echt snel maar er is wel iets raars mee. Of ze gemuteerd is weet ik niet, maar ik heb het ongemakkelijke gevoel dat ze me in de gaten houdt. Ik heb het zekere voor het onzekere genomen en de tomaatjes geplukt voor ze groter werden.

Dan maar geen verse tomaten.