We vieren de geboorte van Jezus op 25 december. Toch staat er nergens in de Bijbel op welke dag Jezus werd geboren. Hoogst waarschijnlijk zag hij ergens in oktober en niet in december zijn eerste daglicht. De reden dat we zijn geboortedag in december vieren, ligt bij de eerste Christelijke keizer van Rome uit de vierde eeuw. In zijn jonge jaren was deze Constantijn een aanhanger van de god Mithras. De Romeinen noemden Mithras, Sol Invictus (onoverwinnelijke zon) en zijn geboortedag viel op 25 december. Deze heidense feestdag viel dus ook al ongeveer samen met de winterse zonnewende. Toen Constantijn tot het Christendom werd bekeerd kon hij de verjaardag van de god Mithras geruisloos veranderen in de geboortedag van Jezus.

Zo veranderden ze de “Onoverwinnelijke Zon” in de” Zon der Gerechtigheid”, zoals Jezus in het Oude Testament werd genoemd (Maleachi 24:1). Het hoofddeksel van Mithra werd door de Romeinen een mitra of mijter genoemd. Deze mijter komt in het Christendom weer terug als het hoofddeksel van de bisschoppen. Maar er zijn meer overeenkomsten tussen Mithras en Jezus. Net als Jezus was Mithras de zoon van God, had hij 12 discipelen, at hij een laatste avondmaal, werd zijn lijk in een grot in de rotsen gelegd en herrees hij weer na drie dagen. Zijn verjaardag deelde hij overigens niet alleen met Jezus maar ook met Osiris, Adonis en Dionysus.

De schrijvers van de Bijbel waren mensen, mensen die een product van hun eigen tijd waren. Door feestdagen van andere religies te assimileren wisten ze het Christendom steeds meer houvast te geven. Het is makkelijker om iets te veranderen dan om iets uit te roeien. Bij religies blijkt assimilatie de meest effectieve expansietactiek.

“Resistance is futile, we will add your biological and technical distinctiveness to our own. Your culture will adapt to service us. You will be assimilated. We are the Borg”.